Vooral goedkoop bij de voordeur

11 januari 2013 – NLE maakt wel erg handig gebruik van de test van de Consumentenbond. Het bedrijf is niet in alle gevallen het goedkoopst.

Eén ding moet je NLE nageven: hun marketing is bewonderenswaardig. Wie nu nog niet heeft meegekregen dat energie daar goedkoper is, leeft op een onbewoond eiland.

In de meest recente reclame klopt NLE zich weer op de borst met een test van de Consumentenbond, waarin het bedrijf als goedkoopste (enkele euro’s per jaar) uit de bus komt. Inderdaad: als je de testresultaten bekijkt, dan prijkt de energieleverancier bovenaan voor huishoudens met een gemiddeld verbruik en een enkele meter (één elektriciteitstarief, geen piek- en daltarief). Bij een dubbele meter is E.on het voordeligst.

Wie vervolgens goed kijkt, ziet dat NLE alleen het goedkoopst is bij een contract voor onbepaalde tijd met variabele tarieven. Bij alle andere geteste vaste contractvormen staat de prijsvechter niet genoemd, omdat zijn vaste contract een variabel gastarief kent en daarom niet vergeleken kan worden in de test. De ontwikkeling van de gasprijzen is immers niet te voorzien.

Bovendien geldt de testuitslag voor een gemiddeld verbruik. Wie minder gebruikt, is niet altijd het goedkoopst uit bij de Rotterdamse leverancier, omdat het zogeheten ‘vastrecht’ 7 euro per maand kost – een stuk meer dan bij de grote jongens Nuon en Essent. Goedkopere stroom kan daar moeilijk tegenop.

Nu zou je zeggen: prima, die laagste prijs in bepaalde gevallen, mooi voor consumenten. Maar de truc is dat NLE dat contract voor onbepaalde tijd consumenten nauwelijks aanbiedt. Wie belt als belangstellende wordt onmiddellijk richting een drie jaar vast contract gepraat. ‘Gezien de ontwikkeling van de prijzen in de afgelopen periode denken wij dat het verstandig is de tarieven voor elektriciteit nu voor een langere periode vast te zetten’, staat er op de website. Daarom, zo lezen we, ‘kiezen de meeste klanten voor zo’n vast contract om prijsschommelingen te voorkomen’.

Daar geldt dus de kanttekening dat alleen de prijs van stroom vast is; die van gas altijd variabel en dus onderhevig aan prijsschommelingen. NLE heeft de vrijheid om dat tarief naar eigen goeddunken aan te passen. Dat leidde voor de familie Visser uit Amsterdam tot de onaangename verassing dat zij bij de NLE in 2009 meer voor hun gas betaalden dan bij de gevestigde orde, die medio 2009 de gasprijs gemiddeld met zo’n 35 procent verlaagde. Bij Nuon en Essent betaalde je vorig jaar als klant daarom gemiddeld circa 0,35 euro per m3 gas (ex-btw), terwijl de teller bij de prijsvechter op 0,38 staat, blijkt uit de eindnota. Kennelijk is de prijsverlaging hier niet doorgevoerd.

‘Onverstandig’
‘Onverstandig’, noemt Hans de Kok, directeur van Pricewise.nl, zulke driejarige vaste contracten. ‘Wij adviseren die nooit te nemen. Een vaste stroomprijs en een variabel gastarief is bovendien een vreemde mix.’ Daarbij komt volgens De Kok dat consumenten meestal niet de kennis hebben van de energiemarkt om prijsstijgingen te voorspellen. Een vast contract heeft daarom iets van gokken: alleen als je instapt op een laag prijspeil kan het voordelig zijn, maar daar kom je pas achteraf achter.

Dat het bedrijf van directeuren Pieter Schoen en Harald Swinkels toch hard inzet op vaste contracten, is volgens ingewijden in de sector vanuit hun eigenbelang verklaarbaar. ‘De wervingskosten hoef je zo niet direct als kosten te boeken, maar kun je afschrijven over meerdere jaren’, zegt een directeur van een ander energiebedrijf, die niet met naam genoemd wil worden. ‘Daardoor zien je financiële cijfers er beter uit.’

Daarnaast heeft een vast contract als voordeel dat de klant een boete moet betalen om weg te gaan, waardoor klanten gevangen zitten. Tenslotte is een klant met een vast contract meer waard bij een bedrijfsovername dan een klant met een contract voor onbepaalde tijd, legt de directeur uit. Het is een publiek geheim dat de NLE al een tijd in de etalage staat.

Bron: De Pers