“De laatste tijd letten mijn man en ik er meer op. We zitten al jaren bij dezelfde zorgverzekeraar, Zilveren Kruis Achmea. Ik wil gewoon naar elk ziekenhuis kunnen waar ik naartoe wil. Dat zorgverzekeraars dat voor mij zouden gaan uitmaken, dat vind ik een gevaarlijke ontwikkeling.”
Aan het woord is Loes Vonk uit Amsterdam. Een vrouw van op het oog middelbare leeftijd. “Ik ben toch echt zeventig, hoor”, lacht ze.
Loes en haar man werken allebei als ZZP-er. Loes vertaalt technische teksten van het Engels naar het Nederlands. Vooral octrooiteksten. Zware kost, maar ze geniet van haar werk. “Het is vaak een hele speurtocht om uit te vinden waarover je het überhaupt hebt. Bijvoorbeeld als ik zaken over booreilanden vertaal. Dan kan ik gelukkig bouwen op een groot netwerk van specialisten die me kunnen uitleggen wat het is.”
Loes en haar man betalen ongeveer € 115,- per persoon aan hun zorgverzekering. In hun pakket zit geen extra fysio, maar wel een aanvullende tandartsverzekering, weet ze. Ze heeft onlangs weer een e-mail gekregen van haar zorgverzekeraar met een aanbieding voor de nieuwe polis van volgend jaar.
“De laatste tijd let ik meer op het nieuws over zorgverzekeringen. Mijn man oriënteert zich vaker, hij heeft daar iets meer tijd voor. Maar we vergelijken en beslissen vervolgens samen. Tot nu toe zijn we bij dezelfde zorgverzekeraar gebleven. De reden daarvoor is dat we er tevreden zijn. En we zijn ook op een leeftijd gekomen dat we misschien niet meer bij een andere zorgverzekeraar worden geaccepteerd.”
Doktoren moeten over je leven beslissen, niet de zorgverzekeraars, vindt Loes. “Ik vind het verontrustend als ik in de krant lees dat zorgverzekeraars gaan beslissen naar welk ziekenhuis ik wel of niet kan gaan. Ik wil gewoon overal naartoe kunnen. We bereiken bijna de grens dat de zorgverzekeraars zo veel macht krijgen dat ze kunnen beslissen of een ouder iemand wel of niet een nieuwe hartklep krijgt, ofzo. En zo over je leven beslissen? Dat vind ik eng.”
Laat een reactie achter