Lieke is een meisje van de binnenvaart. Met hippie-ouders, een broertje en een zusje voer ze over de wateren van Europa. Bij Pricewise werkt ze op de klantenservice. Meestal op Vans, soms op blote voeten. Voor haar studie vertrok ze laatst naar Slovenië. Daar toverde ze in drie maanden een oude grenspost om tot ultieme ecowoning. En wel zo.
Janûsh y Pètra
Met enorme hagel en knetterend onweer arriveerde ze van de zomer in Ljubljana. Vanaf de hoofdstad was het nog vier uur met de bus door voormalig Joegoslavisch platteland. Vlakbij de Italiaanse grens, ergens in het niets, stopte de bus en stapte Lieke uit. Het was nog twintig minuten lopen door de stromende regen. Backpack op. Met rood haar dat al snel tegen haar wangen plakte, begon ze te wandelen. Binnen de kortste keren stopte er een auto naast haar. Een vriendelijk ogende man vroeg iets als “waar ga je naartoe?”. Veel Sloveens wederwoord kon Lieke niet geven. Maar bij het horen van de namen Janez en Petra, lichtten zijn ogen op. “Janûsh y Pètra?”, die kende de man wel. Na een paar minuten stapte Lieke weer uit. De drijfnatte backpack werd uit de achterbak gehesen. Daarboven op de heuvel lag de oude militaire barak. Dag meneer, vriendelijk bedankt en tot ziens!
Twee emmertjes tomaten halen
In de maanden die volgden leerde ze van eigenaren Janez en Petra hoe je een huis tot de grond afbreekt en zo ecovriendelijk, energiezuinig en zelfvoorzienend mogelijk weer opbouwt. Je weet wel, met muren van modder, fundering van bamboe, superisolatie en dat je dan ’s avonds de groente uit eigen tuin eet. De ruimtes in huis werden ingedeeld op basis van de stand van de zon en de windrichting. De keuken en de slaapkamers bouwden ze aan de koude kant. De woonkamer kwam aan de kant met het meeste daglicht en de gunstigste wind. Ze legden vloerverwarming aan en er kwamen zonnepanelen op het dak. Poepen deden ze op composttoiletten. Links mikken voor #1, rechts voor #2. De harde compost werd na maanden weer gebruikt ter bevruchting van het land. Groente verbouwden ze namelijk zelf of kwam van de boeren uit de omgeving. Het leven op de boerderij was volledig zelfvoorzienend of er werd aan ruilhandel gedaan. Want hadden de boeren in de buurt te weinig personeel? Dan hielpen ze met allerhande boerderijtaken als onkruid wieden of gewassen oogsten. Als wederdienst kregen ze dan emmertjes gevuld met tomaten of andere proviand mee.
Groene energieleveranciers vergelijken?
Dit zijn onze beste energiedeals
Een huiself van Harry Potter
Inmiddels kun je haar heel wat vragen over energie. Het liefst in combinatie met duurzaamheid. Dat Lieke’s hartje al langer klopt voor groen, heeft ze niet van een vreemde. Ze groeide op een binnenvaartschip op. Met z’n vijven op 35m2, meer was het niet. Maar aan dek was het groot en ruim. Zo’n schip staat qua transport gelijk aan vierhonderd vrachtwagens met dezelfde hoeveelheid diesel. Als het even kon, dan deden haar ouders alles zelf. Kleren naaien, bedden timmeren, haren knippen. Nu is al die kennis handig. Toen vond Lieke vooral dat ze er bijliep als een huiself van Harry Potter. Doordeweeks ging ze naar een internaat. Op vrijdag haalde haar moeder hen op en brachten ze het weekend door aan boord. Het schip moest dan wel binnen een straal van vier uur rijden liggen. Waren haar ouders verder weg? Dan bleven Lieke, haar broertje en zusje wel eens over op het internaat. Soms voeren ze voor langere tijd mee aan boord. Op de rivieren van Frankrijk, Duitsland, België of Nederland gaf haar moeder dan thuisscholing. Een heel schooljaar deden ze in een paar maanden.
Een goed begin, begint bij…
Op haar eigen flat in Amsterdam krijgt ze deze week zonnepanelen. Dat was even lobbyen met de woningcorporatie. Lieke: “Individueel wordt het milieu vaak niet gezien als iets waar je veel aan kunt veranderen. Het is de taak van de overheid. Ik denk dat die hele mindset moet veranderen. Zonder dat ik belerend wil zijn, maar laten we beginnen door allemaal ietsje meer onze eigen verantwoordelijkheid te nemen!”
Advies van Lieke?
Bel met onze klantenservice
Laat een reactie achter